ΠΟΙΗΜΑ Δ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ

Οι των τεχνών και του λόγου

Οι των τεχνών και του λόγου

τον βίο μας ευφραίνουν

βρίσκουν τις πόρτες ανοικτές

και στις καρδιές μας μπαίνουν.

Είναι τριγύρω μας πολλοί

με ρόλο στη ζωή μας

άνθη τα έργα τους, κοσμούν

και τέρπουν την ψυχή μας.

Μας συγκινούν τα έργα τους

και κάποιοι θα δακρύσουν

σε παν εκεί που δε μπορείς

και θα ‘θελες να ήσουν.

Σαν αμφορείς κατάγομαι

κρασί για να μεθύσεις

και σε πληρότητα μ’ αυτά

ποιοτικά να ζήσεις.

Από τα αμπάρια της ψυχής

σπόρους παντού σκορπάνε

κι όσοι θερίσουν τυχεροί

απ’ τη σοδειά τους θα ‘ναι.

Μα κάποιοι τους σνομπάρουνε

διαφωνούν σε όλα

την βρίσκουνε σε δυο κρασιά

και μια καλή μπριτζόλα.

Όμως μας μάθαν οι γραφές

δια μέσου των αιώνων

πνεύμα είναι ο άνθρωπος

με άρτον δε ζει μόνον.