4 Μαΐου 2021 Κυκλοφορώ και …
- Συμφωνώ, μέρα που είναι, ας αρχίσουμε με τα λαμπριάτικα. Δεν μπορώ να σας πω ευχές, πέρασε η γιορτή, οπότε να σας απευθύνω τον επιβαλλόμενο χαιρετισμό «Χριστός ανέστη», να μου απαντήσετε «Αληθώς ο Κύριος» και είμαστε εντάξει. Ελπίζω να είστε όλοι καλά. Αν ρωτάτε για μένα, σχεδόν ντρέπομαι να σας πω πόσο τέλεια πέρασα αυτές τις μέρες, το λέω γιατί ξέρω πόσο χάλια πέρασαν άλλοι συνάνθρωποι, με αρρώστιες, με πένθος, με μοναξιά, με δυσπραγία… κι οι γιορτές είναι για να χαιρόμαστε, αλλιώς καλύτερα να μην έρχονται. Πώς να γίνει, όμως, τέλος δεν έχουν τα βάσανα του κόσμου. Τουλάχιστον πήραν τέλος τα ρεπορτάζ των καναλιών που σερνόντουσαν επί εβδομάδες με το αγωνιώδες και υπαρξιακό ερώτημα: «Πώς θα κάνουμε Πάσχα φέτος;» – Την επομένη, μας έδειξαν και «Πώς έκαναν Πάσχα ανά την Ελλάδα». Ελπίζω να το κλείσαμε το θέμα. Και του χρόνου, με υγεία!
- Αποφεύγω σχόλια για το τι είδα όλη τη Μ.Εβδομάδα και το βράδυ της Ανάστασης. Όλα τα έβλεπα, σε σύνδεση με τη Μητρόπολη Αθηνών, κάθε βράδυ. Κι όπως με ξέρετε, δεν περιοριζόμουν να παρακολουθώ μόνο τις ψαλμωδίες. Είδα πολλά. Πειράζει που μερικά θέλω να κάνω πως δεν τα είδα;
- Θέλω, αντιθέτως, να σας πω για κάτι που άκουσα και που είμαι βέβαιη ότι κανένας σας δεν το άκουσε. Δεν ήταν στην τηλεόραση, δεν ήταν στο Διαδίκτυο. Πού ήταν; Δεν ξέρω. Ήταν, όμως, ό,τι πιο όμορφο έζησα αυτές τις μέρες!
- Χρωστάω χάρη στον γιο μου που με ειδοποίησε. Με χαμηλή φωνή στο τηλέφωνο, μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα, μου είπε ν’ ανοίξω την πόρτα, χωρίς να κάνω θόρυβο, χωρίς ν’ ανάψω το φως, για ν’ ακούσω το αηδόνι που κελαηδούσε σε κάποιο δέντρο, στον κήπο μας. Μαγική στιγμή, στιγμές μαγικές που έγιναν ώρα μαγική, ως αργά. Την άλλη μέρα, διάβασα ότι τ’ αηδόνια κελαηδούν δύο-δύο, με μικρά διαστήματα ανάμεσα, σαν να ακούν το ένα το άλλο και μετά να του απαντούν. Έμαθα επίσης ότι δεν μπορείς να προσδιορίσεις ακριβώς τη θέση τους. Εγώ δεν ήμουν σε θέση να ξεχωρίσω τέτοια τόσο ειδικά γνωρίσματα. Μου έφτανε που στάθηκα τυχερή ν’ ακούω το νυχτερινό τους τραγούδι, σαν βάλσαμο ψυχής μες στο σκοτάδι, σαν να το έλεγαν για μένα.
- Τιμώ το ’21: μέρες που είναι, διαλέγω κάτι για τη χριστιανική πίστη. «Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να τη στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τ’άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως και έπειτα υπέρ πατρίδος», είπε μετά την απελευθέρωση ο Θ.Κολοκοτρώνης στους μαθητές του πρώτου Γυμνασίου Αθηνών.
- Χαιρετώ όλους εσάς, τους φίλους μου.
Γράφει η Μαρίνα Αντωνάτου
Follow us:
