“ΚΥΚΛΟΦΟΡΩ ΚΑΙ…”

• Περνάω ασχολίαστο (σχεδόν) αυτό το τερατώδες γεγονός στην Ουάσιγκτον που πλήγωσε ξαφνικά την αμερικανική δημοκρατική πολιτική ζωή. Τα είδατε. Κομμάτια και θρύψαλα. Θλιβερό για τον παγκόσμιο πολιτισμό.
• Απογοητεύομαι από τα φιλμάκια του ενός λεπτού που άρχισαν να προβάλλονται στην ΕΡΤ1, ένα κάθε μέρα του έτους,  στο πλαίσιο του εορτασμού για τα 200 χρόνια από  την Επανάσταση του 1821. Ιδέα, έμπνευση, εκτέλεση, εκφώνηση… όλα είναι της κ.Μαρίας Ευθυμίου, γνωστής στο πανελλήνιο για τα δωρεάν μαθήματα Ιστορίας που κάνει εδώ και χρόνια σε όλη τη χώρα. Η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών ετοίμασε αφιλοκερδώς τα 365 φιλμάκια για να κερδίσουμε ως Έλληνες τη συγκίνηση του να είμαστε απόγονοι εκείνων που κατάφεραν να ελευθερώσουν την πατρίδα μας από τους Τούρκους. Λοιπόν, εμένα, δεν με κέρδισε. Περίμενα το απλό και δυνατό, κάτι που θα ξεσκούριαζε τις σχολικές μας αναμνήσεις, αναμοχλεύοντας παλιά συναισθήματα ενθουσιασμού και περηφάνειας, λόγια σπουδαία ηρωϊκών αγωνιστών, αναφορές σε μάχες και νίκες ή ένδοξους θανάτους, κατορθώματα ανήκουστα και ψυχές αδάμαστες… Παραμύθι να το πω; Ναι, το παραμύθι της αθωότητας για τη λεβεντιά του ’21. Δεν ήθελα τίποτε από τα πριν, τίποτε από τα μετά. Αυτά είναι να τα κρατάμε σαν παθήματα-μαθήματα, δεν είναι για εορτασμούς. Οι άνθρωποι και οι αγώνες τους, αυτά αξίζουν να τιμάμε. Την αρετή και την τόλμη και την προσφορά και τη θυσία. Δεν με συγκινεί, κι ας το είπε ο Κολοκοτρώνης, ν’ ακούω ότι τότε παλιά κάποιοι Έλληνες πίστευαν ότι η Ζάκυνθος ήταν «εις την Φραγκιά» και μ’ ενοχλεί η μουσική υπόκρουση από ένα απαλό κομμάτι  στο πιάνο. Χάθηκαν οι στιβαρές συνθέσεις του Σκαλκώτα, του Καλομοίρη, του Μητρόπουλου;  Πού είναι τα δημοτικά με παραδοσιακά όργανα; Μια φλογέρα…Και μια αντρική φωνή, που να ταίριαζε στον Κολοκοτρώνη, τον Διάκο, τον Καραϊσκάκη… Και μια γυναικεία φωνή, τρανή, να νομίζω πως ακούω τη Μπουμπουλίνα στις Σπέτσες και τη Δέσπω πάνω στην Ήπειρο… Αχ, εξαιρετική μου κ. Ευθυμίου, τιμώ την πρόθεσή σας, αλλά δεν εκτιμώ το αποτέλεσμα. Σας συγχαίρω για το αφιλοκερδώς, αλλά δεν με κερδίσατε. Ίσως αργότερα, μακάρι…  
• Φτιάχνω μόνη μου αυτό που δεν βρήκα. Θα καταθέτω εδώ, κάθε εβδομάδα αυτού του έτους, κάτι απ’ αυτά που μ’ αρέσουν για την Επανάσταση του ’21. Αφιλοκερδώς κι εγώ, για κείνους που σκέπτονται σαν εμένα, όσοι είστε. Όσο για μουσική υπόκρουση, φανταστείτε πως σας τραγουδάω τον «Γερο-Δήμο». Αρχίζουμε; 
• Τιμώ το ’21: «Ο Θεός έχει βάλει την υπογραφή του για την ελευθερία της Ελλάδας και δεν την παίρνει πίσω.» Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
• Χαιρετώ όλους εσάς, τους φίλους μου.

Γράφει η Μαρίνα Αντωνάτου