7  Σεπτ. 2020                                                                         Κυκλοφορώ και…

 

  • Ξεδιαλέγω τα «Είδα κι άκουσα» που έχω σημειώσει για να σας τα πω. Έγιναν τον Αύγουστο, δεν επικοινωνούσαμε, τώρα που ξαναβρεθήκαμε όμως; Έχουμε και λέμε, λοιπόν… είναι και πολλά! 
  • Καταλήγω, μετά από αξιολόγηση, σε τέσσερα στιγμιότυπα. Μικρά, απλά δείγματα ανθρώπινης συμπεριφοράς, χωρίς από μέρους μου αναλυτικό σχολιασμό. Εντάξει, τελείως δεν γίνεται να τον αποφύγω, δουλειά μου είναι άλλωστε… 
  • Χαζεύω σαν παιδί τα φουσκωτά πλεούμενα για παιδιά. Τα βλέπω στις σχάρες των αυτοκινήτων που πάνε προς τις παραλίες, τα βλέπω που τα κατεβάζουν προσεχτικά στην άμμο, τα βλέπω να ανοίγονται στη θάλασσα με τα μικρά ή μεγάλα αγοράκια-κοριτσάκια, υπέροχες εικόνες καλοκαιριού. Βγαίνουν σε πολλά σχέδια. Είδα δελφίνι, θαλάσσια χελώνα, κύκνο, καραβίδα, γλάρο, φάλαινα, βάρκα με πανί, απομίμηση τζετ-σκι. Και έναν Μινώταυρο! Σκούρο καφέ, σαν αίμα μαζί με χώμα, ένα τερατώδες βόδι με απειλητικά κέρατα, ρίχτηκε στα γαλαζοπράσινα νερά ν’ ανέβουν τα παιδάκια να παίξουν με τη θάλασσα. Καλά ο σχεδιαστής, κάτι επιθετικό κρύβει η έμπνευσή του. Καλά ο κατασκευαστής, κάτι κερδοφόρο υπελόγισε στην πρωτοτυπία του σχεδίου. Ο μπαμπάκας κι η μανούλα, τι λιμπίστηκαν απ’ αυτό το φρικτό «παιγνίδι» και το αγόρασαν για το παιδάκι τους; Για να χαρεί τη θάλασσα, τον ήλιο, το καλοκαίρι; Αυτό το «κάτι» που κρύβει η επιλογή τους, δεν μου άρεσε. Εσάς, πώς σας φαίνεται; 
  • Παρακολουθώ να καταφθάνει μια μεγαλούτσικη παρέα. Η παραλία έχει χώρο, εντάξει. Έχει και μια σειρά αρμυρίκια που ρίχνουν σκιά στην άμμο, σχεδόν παντού. Οι νεοφερμένοι, όμως, πήγαν εκεί που είχε ήλιο, έστησαν ομπρέλες  και στρώθηκαν από κάτω. Φυσικός ίσκιος, ελαφρό αεράκι και δροσερή άμμος – Πάνινες ομπρέλες, λιοπύρι και καυτή άμμος: σημειώσατε 2. Τι να κρύβει αυτή η επιλογή; Κι είχαν και παιδάκια μαζί, Θού Κύριε! Εσάς, τι λέτε;
  • Βλέπω την Πρόεδρο της Δημοκρατίας να μπαίνει  σε μια εκκλησία, την ημέρα της Παναγίας. Με τη συνήθη εικόνα της: τα στενά παντελόνια, τα αυγουλωτά γυαλάκια, το κοριτσίστικο χτένισμα με τις αφέλειες. Αυτή τη φορά, φορούσε και μάσκα. «Μπράβο!», είπα, «Δίνει το παράδειγμα». Όταν έφθασε μπροστά στην εικόνα, η κ.Σακελλαροπούλου έφερε το χέρι στη μάσκα της, την κατέβασε και ασπάστηκε την εικόνα. Δεν είπα «Μπράβο!», εννοείται. Εσείς, θα λέγατε; 
  • Χαίρομαι για το πρόστιμο των 150 ευρώ που επεβλήθη στην κυρία. Είχε μπει χωρίς μάσκα στο μπακάλικο του χωριού. Πολύ περισσότερους θα τους ήθελα τους ελέγχους. Αν δεν συμφωνείτε, θα σας μαλώσω. 
  • Ξεμπερδεύω με τα καλοκαιρινά. Από βδομάδα, τα επίκαιρα.
  • Χαιρετώ όλους εσάς, τους φίλους μου 

 

Follow us: