5   Μαρτ. 2018                                                                     Κυκλοφορώ και …

Αποθαυμάζω την τελειότητα του περιβάλλοντος: δύο νησάκια μέσα στο ποτάμι, το πλάτωμα με το καταπράσινο γρασίδι, τα λιθόστρωτα δρομάκια, οι βάρκες, τα δέντρα, τα γεφυράκια, τα ξύλινα στέγαστρα, η απίστευτη καθαριότητα…Μια πινακίδα γράφει:« Όχι μπάρμπεκιου, όχι φωτιές, όχι μουσική» κι από κάτω κάποιος έχει σημειώσει την απογοήτευσή του: «Όχι διασκέδαση» – Γέλασα, αλλά δεν συμφώνησα μ’ αυτόν που γύρευε εκεί τη διασκέδαση.  Ο τόπος είναι ένας μαγευτικός χώρος αναψυχής για τους ανθρώπους, προφυλαγμένος από τους ανθρώπους.

  • Παινεύω το φαγητό που μου έφεραν, ήταν  στ’ αλήθεια πολύ νόστιμο. Εκείνος μ’ ακούει, περνώντας για να σερβίρει το απέναντι τραπέζι. Και μετά εγώ τον ακούω να λέει: «Γεια σας, τι κάνετε;» Εμένα χαιρετούσε ο Έλληνας από το Ηράκλειο, που πριν  ένα χρόνο άφησε τη γυναίκα και τα τρία παιδιά του στην Κρήτη και πήγε να δουλέψει στην όμορφη εγγλέζικη παμπ μιας μικρής πόλης, βορειοδυτικά του Λονδίνου. «Πώς πάνε τα πράγματα στην Ελλάδα;» ρώτησε. Κι απάντησε μόνος του: «Τι ρωτάω; Εγώ γιατί είμαι εδώ;» – Ήταν πολύ πικρό. Μόνο αυτή τη λέξη βρίσκω.
  • Περνάω, μετά τα δύο τελευταία στιγμιότυπα επί αγγλικού εδάφους, στο πρώτο επί ελληνικού. Φθάνοντας βραδάκι στο «Ελ.Βενιζέλος», πήρα το λεωφορείο που περνάει από τη Ν.Φιλαδέλφεια. Θα ερχόταν ο γιος μου να με πάρει με το αυτοκίνητό του. Για να τον ειδοποιήσω τι ώρα να είναι στη στάση, πήγα στον οδηγό.

«Μπορείτε να μου πείτε σε πόση ώρα περίπου θα φτάσουμε στη Νέα Φιλαδέλφεια;»

«Όχι»

«Όχι; Δεν μπορείτε;»

«Όχι»

«Καλά. Ευχαριστώ»

Καλά δεν ήταν, χάλια ήταν. Υπολόγισα μόνη μου τον χρόνο, έκανα λάθος, φθάσαμε πιο νωρίς, περίμενα είκοσι λεπτά μέσα στο κρύο. Άντε, να πω «Δεν πειράζει, δεν έπαθα και τίποτα φοβερό». Ήθελα να ’ξερα, όμως, εκείνος τι θα πάθαινε αν μου έδινε την πληροφορία που του ζήτησα; Έστειλα ένα ηλεκτρονικό παράπονο στον ΟΑΣΑ. Θα περιμένω απάντηση. Και μη γελάτε! Συγχύζομαι περισσότερο!

  • Διορθώνω την διάθεσή μου με κάτι όμορφο: «Δώσε μου μια ευκαιρία να σου τα δώσω όλα!» – από χέρι αγνώστου γραμμένο στον τοίχο του σταθμού.
  • Χαιρετώ όλους εσάς, τους φίλους μου
Follow us: